မ်က္၀န္းေတြပိတ္ေလာက္ေအာင္ရယ္ရင္း လိပ္ျပာေသေတြ ေတာင္ပံခတ္ပ်ံသန္းလို ့

ျပိဳက်ပ်က္စီးေနတာေတြ ခံစားမိတယ္ ေငးၾကည့္ေနမိရင္း

တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ႏွလံုးသားမွာ တံခါးေခါက္ဖို ့မလိုဘူးဆိုတာေတြလည္းသြား

ေျခလွမ္းေတြမမွားခဲ ့ဘူး လမ္းေတြေနာက္လိုက္မိတဲ ့ ဖိနပ္ေတြ

လြင့္စင္ရေတာ့မလား မင္းနဲ ့ကိုယ္နဲ ့ကစိတ္တူကိုယ္တူကမၻာလူျဖစ္ေၾကာင္း

ျပန္ ့က်ဲေနတဲ ့အခြံမာသီးေတြနဲ ့အတူ ေပ်ာ့ညံ ့တဲ ့စိတ္ေတြကိုလြင့္ပစ္လိုက္ခဲ ့ျပီ

ကိုယ္တကယ္ေသသြားခဲ ့တယ္ ဖုနး္ကိုပိတ္ပစ္လိုက္တဲ ့ေနာက္

ဟိုးးးစိတ္အဖ်ားအနားက မင္းရီသံသဲ ့သဲ ့ေလး ၀ိညာဥ္တစ္ခုလံုးတုန္ခါလို ့ေ၀းးထြက္သြား

အဲ ့ဒီမိုးေတြသည္းခဲ ့တဲ ့ရက္ မေသခဲ ့ဘူးဆိုတာေတြက ငါဆိုတဲ ့အံ၀ွက္ေလးထဲမွာ

လူ ့အျဖစ္ငါေတြအလုပ္မ်ားေနပံု အထီးက်န္ျခင္းကိုယ္စီနဲ ့ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ

တစ္ေယာက္ႏွလံုးသားေပၚတစ္ေယာက္ ခိုလွံုေႏြးေထြးခ်င္ေနခဲ့ရင္္စိ္တ္ႏွလံုးသားခ်င္းတိုက္ရိုက္ထိေတြ ့ဆက္ဆံဖို ့လိုအပ္တာေတြရပါတယ္ ရွိပါေစေတာ့ေပါ့ တစ္ေယာက္တည္းျငင္းဆန္ေနမိရင္း

ခ်စ္နင္ကငါ့ဆီမွာ ေအာ့ဖ္လိုင္းျဖစ္ေနခဲ ့ျပီဆို ခ်စ္ နင္သာငါနဲ ့ေ၀းရာသြားေနခဲ ့့ျပီဆို

နာက်င္မွုေတြကမျမင္ရတဲ ့အၾကမ္းဖက္မွုေတြပါပဲ

ေဆြးေျမ ့မ်က္လံုးတစ္စံုကိုလည္းမွိတ္ထားမိမယ္

မ်က္၀န္းေတြပိတ္ေလာက္ေအာင္မရယ္ပါနဲ ့လား နစ္ျမွဳပ္သြားရေတာ့မွာ ..ငါ

ဆက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဆက္ျပီးနာက်င္ေစဖို ့အတြက္လား

မင္းရဲ ့မ်က္သားကေရခိုးေရေငြ ့ေတြလို ဘယ္ေတာ့မွေ၀းရာကို...ငါ

ကိုယ္ဒီလိုကမ္းေပးမိတဲ ့လက္ကို ဖိအားခပ္မ်ားမ်ားနဲ ့ဟြန္းတီးသံေတြအားလံုး

ပုတ္ခ်လိုက္တဲ ့ေနာက္ျပတိုက္ထဲက လိပ္ျပာေသေတြ
ေတာင္ပံခတ္ပ်ံသန္းလို ့ ေ၀းးးထြက္သြား

ေနေအဒီ
ဇီးရိုးဒီဂရီနာက်င္ေထာင့္က်ဥ္း

ယံုတမး္စကားေတြ က်ေပ်ာက္ဖူးတဲ့ေနာက္ ဘ၀က ရုနး္မထြက္ႏိုင္တဲ့ခ်ားရဟတ္တစ္ခု အေသအခ်ာေျပာ နာက်င္မွုေတြရဲ ့ ျပယုဂ္ေတြအေၾကာင္းနားစြင့္ေနၾကတယ္ ဟန္နီ နာက်င္စရာေတြ ကုန္ျပီဆို နာက်င္ပိုေတြ ရွိတယ္ ယံု။ေရခဲမရိုက္ျဖစ္တဲ ့နာက်င္မွုဟာ ေသြးေၾကာရွည္ကီလိုမီတာတစ္သိန္းမွာ

အဆီးအတားမရွိယိုစီးလို ့ေန ဆိုးတာပါပဲ နာက်င္ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ေတြ

ေတာက္ေလွ်ာက္ကိုယ္ေျပာေနမိေတာ့မယ္ ခ်စ္ေမတၱာကို ေျမျဖဴနဲ ့ေရးလည္း

ခပ္နက္နက္ကိုယ့္ဘက္ကိုကၽြံ၀င္လာမွာပဲ မင္းကိုျမင္လို ့ ငါမ်က္ႏွာ လႊဲမိတာ

မင္းအျပစ္ရယ္လို ့မွ မဟုတ္တာ အမွန္ကနာက်င္တံတားေပၚမွာမို ့ေဖာက္ထြက္စရာလမ္းမရွိတာပါ

အခန္ ့မသင့္ရင္ ေ၀းကြာျခင္းကဟိုဘက္မွာအသင့္စိတ္နာက်င္ေစမယ့္ အရာေတြကိုေပါ့ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနသိလား ထိေတြ ့စမ္းသပ္မိတိုင္း ေအးစက္ထံုထိုင္းေနတဲ ့ေသြးေၾကာေတြ
စိတ္ထဲ၀ဲ၀ဲေနတဲ့လိပ္ျပာေလးေတြကိုယ္မေရြးခ်ယ္ခဲ့မိဘူး
အရည္ေပ်ာ္စီးျပိဳလဲမယ့္ဖေယာင္းတိုင္လို၊တစတစ အက္ကြဲေၾကမြေတာ့မယ္ဖန္ခြက္လိုနာက်င္ထိတ္လန့္စိတၱဇအျဖစ္ျဖတ္သန္းရကိုယ္။

ေနာက္...ေနာက္ထပ္နာက်င္မွုေတြကေပါက္ကြဲပစ္ဖို ့မလိုတဲ ့မီးေတာင္ေသလို

ျငိမ္သက္။ေရခဲရိုက္မလား။ႏိုးလား။ရက္စ္ဆိုတာမ်ိဳးလား။ဘာလား။မေရရာ

မေသခ်ာ။နာက်င္ေထာင့္က်ဥ္းမွာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စိတ္ရဲ ့ေရာင္ရမ္းမွုေတြကိုယ့္မွာ။


ေနေအဒီ