Monday, June 6, 2011

"လက္ေဆာင္မြန္"

8:22 AM saungwai

ရာသီက ပန္းကိုေစာင့္တယ္
အလြမ္းက ငါ့ကို ေစာင့္တယ္
တစ္မိုးလံုး ေဖ်ာက္ဆိပ္ခ်ည္းလို႔
ဘယ္သူေျပာလဲကဲ ေဟာသည္မွာ
ဘယ္သူေျပာလဲ တစ္ေတာလံုးေႂကြ
ဒီသီခ်င္းကို ေမာင္ေဒါင္းလည္း ဆိုတယ
္ဗညားလိႈင္ဦးလည္း ဆိုတယ္
ျပန္မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ
ငယ္သူငယ္ခ်င္းမေလး ယုယုလြင္လည္း ဆိုတယ္
ေခ် လည္း ဆိုတယ္
အေမလည္း ဆိုတယ္
လြမ္းတတ္သူမ်ားသမဂၢမွာ
ခင္ဗ်ားနာမည္စာရင္းေပါက္ပါေပါ့
ကိုေနာင္မင္းႏိုင္။
လူေျပာသူေျပာလမ္းထဲ
လူလြမ္းသူလြမ္း ေျပာျဖစ္တာေတြ
ေနာက္ဆံုး အသံ
အက်ယ္ႀကီးထြက္ျပၿပီးမွ
ရြာမယ့္မိုးက
လာမယ့္မိုးကို ဆီးလို႔ႀကိဳမယ္လုပ္တယ္
တကယ္ေတာ့ဆုေတာင္းခန္းေတြက ထြန္းညႇိလိုက္တဲ့အသံပါ
တစ္လြမ္းလြမ္း တစ္လြင့္လြင့္
စီးဆင္းေနတဲ့
ပန္းပြင့္ဝါဝါေလးတို႔ရဲ႕
ဆြတ္က်င္ေမႊးျမ အနာတရကို
စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပရဲ႕
တရားကို နတ္ေစာင့္သတဲ့
ဒါဆို
မတရားတာကို ဘာေစာင့္ပါလိမ့္ မိတ္ေဆြတို႔
ရာသီက ပန္းကို ေစာင့္တယ္
အလြမ္းက ငါ့ကို ေစာင့္တယ္
မတရားတာကို ဘာေစာင့္ပါလိမ့္မိတ္ေဆြတို႔
အျဖဴစင္ဆံုးဟာ
အျဖဴစင္ဆံုးမျဖစ္ခဲ့ေတာ့ဘူးဆိုရင္
အဲဒီေမတၱာတရားဆီ
ငါမေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားပါရေစ
မတားပါနဲ႔
ဘီလူးနကၡတ္မွာလည္း
နံ႔သာပန္းေတြပြင့္ခြင့္ရွိေၾကာင္း
ေႏွာင္းလူတို႔ သိၾကားပါေစေလ
ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးအမမွာ
အပၸမာေဒန သမၺာေဒထ
ကိုယ့္ဒဏ္ရာကိုယ္ မေမ့ဖို႔ေတာ့
လိုရဲ႕မဟုတ္လား
ငါတို႔ဟာ ေျပာၾကရတယ္
ငါတို႔ဟာ စကားေတြ ေျပာၾကရတယ္
ငါတို႔ဟာခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတြက္ စကားေတြေျပာၾကရတယ္
ကရားထဲက ေရက်သလို စကားေတြက
အမွားထဲက ေရႊေတြ႕သလို တရားေတြအေၾကာင္း
ငါတို႔ဟာ
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာေနၾကရဦးမယ္မဟုတ္လား
ေတာင္တန္းေတြဟာ
ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္သေလာက္
ဝါးရြက္ေတြကေတာ့
အသံအက်ယ္ႀကီး လႈပ္ခတ္ၾကတယ္ေလ
မိတ္ေဆြတို႔
အစ္ကိုတို႔
သူငယ္ခ်င္း ညီအစ္ကိုတို႔ေရ
ဒီေႏြဦးဟာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔လက္ထဲမွာ
ပြင့္ဖူးရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာခဲ့ၿပီ။ ။

Aမြန္

ႏွစ္ဆန္း(၂)ရက္

8:16 AM saungwai

မႏွစ္ကလုိပဲ
ဘာစလုပ္ရမွန္း မသိလုိ႕
ေရအရင္ခ်ဳိးထားလုိက္တယ္။
ကုိယ့္စာသားမ်ား
စုိင္းထီးဆုိင္ သီခ်င္းအလုိက္နဲ႕
ေလခၽြန္ေနမိ။
ႏွစ္သစ္စိတ္ကူးလိပ္ျပာေလး
သီခ်င္းအဆုံးမွာ
ဖ်ပ္ခနဲ ထုိးက်သြားၿပီ။
မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္၀န္းေလး
ျပန္ပြင့္ၿပီ။
လႊင့္ထားတဲ့ ေလတံခြန္ေလး
ျပန္က်သြားၿပီ
ဒီႏွစ္
ဒုကၡက ဒီကစတယ္
ယာဥ္စီးခႏွစ္ဆနဲ႕။

ကုိေရြး
(စတုိင္သစ္၊ ဇြန္လ၊ ၂၀၀၇)

နာဂ စ္အလြန္. . .တံခါးဖြင့္လုိက

8:15 AM saungwai

္
နံနက္ခင္းဟာ ပုတ္ေစာ္နံလုိ႕
နံနက္ခင္းဟာ သစ္ကုိင္းက်ဳိးလုိ႕
ဗုိက္ႀကီးသည္ေတြ ေပါေလာေမ်ာလုိ႕
ေယာက္်ားသားေတြ သေဘၤာျမဳတ္လုိ႕
ကေလးငယ္ေတြ အမုိးလန္လုိ႕
ဓာတ္ႀကိဳးေတြေတာင္ ဓာတ္မလုိက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး
လူတုိင္းဟာ တစ္သံတည္းထြက္ေနၿပီ
နံနက္ခင္းဟာ အကူအညီလုိေနၿပီ
နံနက္ခင္းဟာ ပုတ္ေစာ္နံေနၿပီ
ခုိေလးေတြကုိ အစာပက္ေကၽြးလုိက္ပါဦး
ပုတ္ေစာ္နံတဲ့နံနက္ခင္းဟာ ကမၻာပ်က္ေနၿပီ
ပုတ္ေစာ္နံတဲ့နံနက္ခင္းဟာ ကမၻာပတ္ေနၿပီ
နာဂစ္ဟာ ငါတုိ႕ရင္ထဲ၀င္ေမႊေနၿပီ
ရွင္သူေတြက အေလာင္းမဆယ္ႏုိင္ဘူး
ရွင္သူေတြက လူေပ်ာက္မရွာႏုိင္ဘူး
မေသေသးသူကေလးငယ္ဟာ အေလာင္းကုိဖက္ၿပီးေမ်ာလုိ႕
(ေမခလာနဲ႕ေတြ႕ပါေစသား)
ဒုကၡသည္ေတြ အသက္ရွဴက်ပ္လုိ႕
ဒုကၡသည္ေတြစုပုံထပ္လုိ႕
နာဂစ္ဟာ သူတုိ႕ရင္ထဲကမထြက္ေသးဘူး
ကူညီမယ့္သူေတြ တံခါး၀မွာတန္းစီေနၿပီ
တံခါးဖြင့္ေပးလုိက္ပါ
အခုဆုိ
ငါထုိင္ေနတဲ့ကုလားထုိင္က တုန္ခါေနၿပီ
ငါထုိင္ေနတဲ့စားပြဲဟာ တုန္ခါေနၿပီ
ငါစားေနတဲ့ အီၾကာေကြးဟာ တုန္ခါေနၿပီ
ငါေသာက္ေနတဲ့လက္ဖက္ရည္ဟာ တုန္ခါေနၿပီ
ငါ၀တ္ထားတဲ့အကၤ်ီဟာ တုန္ခါေနၿပီ
ေသာကဟာ ေဒါသကုိ ပြဲသိမ္းလုိက္ၿပီ
ငါစားရမယ့္ ထမင္းတစ္နပ္
ငါေသာက္ရမယ့္ ေရတစ္ခြက္
ငါ၀တ္ရမယ့္ အကၤ်ီတစ္ထည္
ငါအိပ္စက္ရမယ့္ တစ္ညခင္း
ငါတုိ႕ဟာဘာလုိ႕ မေပးႏုိင္ရမွာလဲ
ေဒါသကုိ ေသာက,က ပြဲသိမ္းလုိက္ၿပီ
ငါ့ရင္ကအလံဟာ အျမင့္ဆုံးလြင့္လုိ႕
ရဲရဲနီတဲ့အျဖဴေရာင္ဟာ အနက္ေရာင္ေတာက္လုိ႕
ငါတုိ႕စားတဲ့ ထမင္းတစ္နပ္
ငါတုိ႕ေသာက္တဲ့ ေရတစ္ခြက္
ငါတုိ႕၀တ္တဲ့ အကၤ်ီတစ္ထည္
ငါတုိ႕အိပ္မယ့္ တစ္ညခင္း
ငါတုိ႕ ဘာလုိ႕ မေပးႏုိင္ရမွာလဲ
ငါတုိ႕ပါးျပင္ေပၚစီးက်လာတဲ့ ေမတၱာတရားကုိ
ဘာလုိ႕သုတ္ပစ္ရမွာလဲ. . .

ကုိေရြး

(ဘယ္လုိနည္းနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ဒုကၡသည္မ်ားရွိရာသုိ႕ မိမိတုိ႕႔ရဲ႕ က႐ုဏာနဲ႕ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားကုိ အေရာက္ပုိ႕ေပးၾကပါ)