အတိမ္းအေစာင္းခပ္မ်ားမ်ားနဲ ့ကိုယ့္ညေနေတြ

ေျပာခ်င္တာေတြကို မင္းဆံပင္ရွည္ထားေနလို ့ကိုယ္၀မ္းသာေနတဲ ့ အေၾကာင္းကစလိုက္ျပီအဲဒါက ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ ့ တစ္စံုတစ္ရာရဲ ့ေ၇ွ ့ေျပးနမိတ္ေပါ့။ဆံပင္ေတြရွည္ဖို ့ အခ်ိန္ေပးရသလိုခ်စ္ေမတၱာတခ်ိဳ ့အတြက္ အခ်ိန္ေပးၾကည့္ပါလို ့ေျပာရင္တကယ္တမ္းေနာင္တရခဲ ့တာ အာဒံပါဗ်ာလို ့

မင္းအေသအခ်ာျငင္းအံုးမွာပါပဲ။

မင္းရဲ ့စိတၱဇအေရြ ့ေတြထဲ ကိုယ္စိတ္ၾကိဳက္ခံစားၾကည့္အျပီး

လွ်င္ျမန္စြာ သက္သာေပ်ာက္ကင္းဖို ့ကို အလိုမရွိဘူး။မင္းရဲ ့နာက်င္၀ိဥာဥ္ေတြ ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲတက္တူးလိုေနရာအျပည့္ ေက်နပ္ေနမိတာပါပဲ။

ကမၻာရဲ ့ေနအ၀င္ေစာလည္း ဘာျဖစ္လည္းေပါ့ေမ့ခ်င္လို ့ေမ့ပစ္ခဲ ့တဲ ့အရာေတြဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေတြးဘူး။ကိုယ့္ကိုလာလာမေမးပါနဲ ့။

မ်က္ႏွာဖံုးကို ဆြဲခြာပစ္မွာမေၾကာက္ဘူးလား။တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ လမး္ခြဲျပီဆိုရင္

မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေအာင္ၾကည့္ျပီး" ၇ွင့္ကိုက်မ မခ်စ္ေတာ့ဘူး" ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာဖို ့လိုအပ္လို ့လား။ေနာက္ထပ္ ...ထပ္ျပီးမေတြ ့၇ံု ၊ မဆက္သြယ္ရံုနဲ ့ျပီးျပီေလထပ္...ထပ္ျပီး ဆက္ရန္မရွိရင္ ျပီး...ျပီးး သြားမွာေပါ့။မင္းက စနစ္တက် သန့္စင္ပစ္လိုက္ရမယ့္စိတ္ဆဲလ္အေသ အပိုင္းအစလိုမ်ိဳးမင္းဘာမွသိမသြားပါဘူးငါ့တစ္ကုိယ္စာ ျပတိုက္ေလးထဲ မင္းကိုသို၀ွက္ထားခဲ ့တာေတြမင္းဘာမွအေသအခ်ာမသိသြားဘူး။အေၾကာက္တရားတစ္ခုေၾကာင့္ နီးစပ္မွုရဲ ့ရလဒ္က အေ၀းဆံုးကိုလြင့္စင္ျခင္း ကမၻာအေသပဲေလ။ေနာက္ဆံုးေပၚေတြ ့ရွိခ်က္အရခ်စ္ေမတၱာမဲ ့ေနရင္ မ်က္၀န္းေတြကအေသပဲဆိုတာေတြလာရြတ္ျပမေနနဲ ့ေတာ့။အစြဲအလမ္းခပ္မ်ားမ်ားနဲ ့ ကိုယ့္ရဲ ့ညေနေတြက တိမ္းေစာင္းေနခဲ ့ျပီးသားဆိုတာ သိရဲ ့လား။


ေနေအဒီ