ေလွကားထစ္မ်ားရဲ ့ အေ၀း စိတ

္

သြားမထိနဲ ့ေလ မင္း စၾက၀ဠာၾကီးတစ္ခုလံုးကို၊ စြန ့္ပစ္ပစၥည္းေတြက

သိပ္အႏၱရာယ္ရွိတယ္။ အသာေလး ခံယူလိုက္ မင္းလွ်ာဖ်ားေပၚစီးက်လာမယ့္

ခံစားမွုရွတတ အခ်ိဳ ့ေပါ့။ ကြဲတယ္ စိတ္။ ဘာစိတ္လည္းမေမးနဲ ့။နာက်င္စိတ္

မင္းေပးခဲ ့သလား ငါယူခဲ ့မိလား ။ အဲဒါေတြအားလံုးက မေရရာ မေသခ်ာဘူး။

ဘာလဲ...သြားစမး္ပါ ဘာသာစကားဆုိတာေတြ ငါ့စိတ္နဲ ့ငါဆက္ဆံရာမွာ

အသံုးမ၀င္ဆံုးဘဲ။ငါ့ဘာသာသာ ငါေနမယ္။ မင္းစိတ္နဲ ့မင္း။ အဲဒါထူးလား၊ ခနေလး

မင္းစဥ္းစား။မေန ့ကအတိုင္းပဲ ဒီေနလည္း ဆက္ျပီး မေန ့ကအတိုင္းပါပဲ။

မင္းကမင္း ငါကငါ အမ်ားကအမ်ား ။အဲ ့အဲ ့ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဲ ့ဒါပဲေပါ့။

စိတ္ရွည္ေလ။ အခ်ိန္ကိုေစာင့္။ ေန ၾကာေစ ့အခြံေဆြးမ်ား ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး

ၾကယ္ပြင့္မ်ား၊ ႏွင္းဆီ ပြင့္ အျပီးသံုးရက္ေျမာက္ေန ့မ်ား

မင္းဆီေရာက္လာမယ့္ တခ်ိဳ ့တခ်ိဳ ့မ်ားအၾကား ငါ့စိတ္ေတြမင္းဆီက

ပ်ံေျပးထြက္သြားခဲ ့တယ္။ မရွိဘူး လံုးလံုးကိုမရွိတာ။မရွိဘူးဆိုတာ

ကိုဆယ္ၾကိမ္ေျပာမယ္။ဘာေယာင္မွ မေဆာင္ဘူး။အျငင္း၀ါက်ခ်ည္း သက္သက္၊

မင္းကိုငါျငင္းမယ္။ ငါတိုးတိုးေလး ျငင္းတယ္။ အသံသိပ္ တိုးတယ္။

ဒရမ္ရိုက္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေတြ မင္းရိုက္ခ်လိုက္။တီးလံုးက

ဆံုးျပီ။ခံစားခ်က္ေတြ ေရွ ့ဆက္လို ့ရမ ရ။မင္း

ဆက္တိုးၾကည့္ေပါ့။ေလွကားထစ္မ်ားရဲ ့အေ၀း စိတ္။

ေနေအဒီ